Vaderdag 2010

Gisteren middag bij mn ouders op de koffie geweest voor vaderdag...
De voorgaande jaren kon ik nog een kleinigheidje meenemen voor hem, dit jaar geef ik wat anders.

Ik heb hem een extra lekkere kusknuf gegeven. Mijn vader is nooit een "zoener" geweest, hij gaf liever een hand, niet aan zijn eigen kinderen hoor. Maar een zoen op de mond vermeed hij het liefst, nu krijg ik gelijk een dikke zoen op mijn mond :) Heel fijn.

Mijn moeder is blij dat we er zijn, een welkome afleiding voor beide. De kinderen trekken de aandacht van opa, vooral de kleine man. Mijn vader stapelgek met hem en leeft even op.

Mijn moeder verteld dat de nachten eigenlijk niet meer te doen zijn, om het uur word hij wakker omdat hij moet plassen. Hij slaapt heel veel overdag. Ik denk, weet eigenlijk wel zeker, dat zij nu ook in ziet dat het zo niet langer kan.
Terwijl we over vaders praten, kijkt hij wezenloos voor zich uit, geen benul dat we over hem praten. Zo af en toe kijkt hij naar ons.

Als ik wat aan mijn vader vraag, antwoord hij dat er iemand in de regen buiten hout staat te hakken en kijkt naar buiten. Hij lijkt hem echt te zien. Ik reageer er verder niet op.
Het was een tijd geleden dat hij dingen zag die er niet waren. Een maand of wat terug heeft hij andere medicatie gekregen en de hallucinaties waren daarmee verdwenen. Helaas is dat nu terug.

Thuis realiseer ik me dat dit waarschijnlijk de laatste vaderdag in mijn ouderlijk huis is geweest.