Alzheimer

Ik ben opgegroeid met Alzheimer.
Alzheimer zit in de familie aan mijn vaders kant.

De opa van mijn vader had Alzheimer, die werd kinds genoemd want veel wisten ze in die tijd niet.

Mijn oma, de moeder van mijn vader, leed al aan Alzheimer voor dat ik geboren werd. Zij was pas in de vijftig dat duidelijk werd dat er iets niet klopte...

Voorbeeld:
Mijn opa kwam thuis na een lange dag hard werken, normaal gesproken was het avondeten klaar maar ineens krijg mijn opa een pan op tafel met daarin een blok bevroren spinazie.

Ik kan me niet meer herinneren dat mijn oma nog in haar eigen huis woonde. Voor mijn gevoel heeft ze altijd in het verpleegtehuis gezeten.
Met regelmaat ging ons gezin op zondag naar oma. We haalden haar op haar van de gesloten afdeling en namen oma mee naar de gezamenlijke familie ruimte voor een kop koffie.
Veel had je niet te bespreken met oma. De enige woorden die zij zei waren scheldwoorden, woorden zij normaal gesproken nooit zou gebruiken want oma was heel gelovig. Voor de rest was oma vriendelijk, goedlachs en zat zij aan een tafelkleed of jurk te frunniken. Zij is toch nog 85 jaar geworden.

6 jaar geleden lag mijn vader in het ziekenhuis, daar raakte mijn vader wel heel erg in de war. Iets waar hij thuis nog helemaal geen last van had. Een geriater ( specialist voor ouderdomsverschijnselen en -ziekten.) is toen bij hem langs geweest en heeft geadviseerd om langs te komen als hij weer uit ziekenhuis was.
Je weet dat het in de familie zit dus de kans is aanwezig dat hij Alzheimer heeft.
Na een dagje van onderzoeken is de uitslag dan ook geen verrassing.

Als je dan terug kijkt dan ontdek je een heleboel dingen die er al op wezen.