De afgelopen dagen waren verschrikkelijk.
Vaders was goed ziek. Een naar benauwd hoestje, slijm ophoesten en hij maakte een piepend geluid met ademen. Continu verhoging of koorts. Z'n huid voelde steeds klam aan, net of hij een laagje water erop had staan en z'n t-shirts waren om uit te wringen. Hij was slaperig of in slaap. We konden hem al vanaf woensdag niet goed verstaan.
Gisteren leek het al iets beter te gaan met vaders. 's Middags was al stukken beter te verstaan. Hij was redelijk goed wakker. En gisteren avond heel goed te verstaan. Hij is wel totaal in de war maar in ieder geval goed te verstaan.
Vandaag niet naar t ziekenhuis kunnen gaan, dus moeders gebeld om te vragen hoe t gaat met vaders.
Hij is vandaag van de zuurstof afgegaan en hij heeft geen infuus meer. De antibiotica krijgt vanaf nu in pillen toegediend.
De uitslag van het bloed dat op kweek was gezet gekregen. Ze hebben geen bacterie kunnen vinden, wat op zich jammer is want dan hadden ze gerichter antibiotica kunnen gegeven.
De arts vertelde dat als vader zich meer en meer herstelt dat hij misschien aan t einde van de week naar huis mag.
Dat brengt een ander probleem met zich mee. Zolang vaders niet mobiel is kan moeders thuis niet voor hem zorgen. Morgen is informeren bij het verpleeghuis waar hij staat in geschreven of er daar een tijdelijk plaatsje is.
Want thuis verzorgen gaat m niet worden...
Ik hoop dat ze een (tijdelijke?) plek voor hem hebben ... De case-manager van de organisatie waar mijn vader staat ingeschreven vertelde me dat 'indien nood aan de man is' er altijd plek is ... Dus sterkte!
BeantwoordenVerwijderenStukje bij beetje .... x
BeantwoordenVerwijderen