Onverwachts Zwanger

Oktober 2008. Ik heb 't vage vermoeden dat ik zwanger ben, wat op zich niet moet kunnen... Ik heb een (on)regelmatige cyclus van ongeveer 5 weken. De menstruatie laat deze keer wat langer op zich wachten, dus ben ik in principe 2 weken over tijd.  Mijn oudste is op dat moment ziek en geeft vaak over. Dat ik ook overgeef is dan te verklaren maar ik voel me absoluut niet ziek.

Mijn lichaam geeft signalen af die lijken te zeggen...zwanger, zwanger... Na 2 kinderen weet ik de signalen te herkennen, maar dat kan toch niet...dat kan toch niet...Nee, dat kan toch niet....
Als ik Menno vertel van mijn vermoeden, barst ik spontaan in tranen uit... Al Huilend lachende beseffen we dat het bijna niet anders kan.

We hadden er al eens over gesproken, stel je voor dat ik onverwachts zwanger zou raken, kan gebeuren toch?! Ja maar dat is een "ver van mijn bed show" maar goed stel dat ik zwanger raak, wat doe je dan? We zijn het er over eens dat een onverwachte zwangerschap dan wel niet gepland is maar wel gewenst is.
Ik bedoel maar.. hoeveel vrouwen kunnen er niet zwanger worden of moeten er heel veel moeite voor doen om überhaupt zwanger te raken. Wie ben ik om dan te zeggen "laat maar weghalen" Nee, dat zou ik niet kunnen.

Ik maak een afspraak met de huisarts. Ik vertel mijn vermoedens en die worden al snel bevestigd met een test.
Daar zit je dan... 34 jaar, al moeder van een 9 en 6 jarige.....totaal verbijsterd!
Ik moet zo snel mogelijk bij een gynaecoloog langs om een echo te maken. Ik kan diezelfde dag nog langs komen.
Tijdens de echo blijkt dat mijn spiraaltje (die heb ik dan al 4 jaar) scheef zit, de gynaecoloog zegt nog verbaasd "dat je niet eerder zwanger bent geworden"
Op de echo is een heel klein boontje met een kloppend hartje te zien. Wat mij onmiddellijk een brok in de keel bezorgd. Ik ben waarschijnlijk al zo'n 7 weken.
Het spiraaltje moet verwijderd worden en gelukkig zit het embryo niet in de buurt. Nu is het heel spannend, het embryo kan losraken of in de dagen daarna.
Na 3 weken moet ik terug komen om te opnieuw een echo te maken zodat we kunnen zien of alles goed is. Ook dan kunnen pas goed zien hoever ik werkelijk ben.

Vanaf die dag hang ik elke dag boven de bak of het nu 's morgens 's middags 's avonds is.... het maakt niet uit. Bij de vorige zwangerschappen heb ik daar geen last van gehad. Ik ben zo beroerd als een hond..ik leef op ers

Na 3 weken ben ik wederom bij de gynaecoloog. Het embryo zit goed, ik ben 10 weken zwanger en ik voel me bijzonder blij, ook al ben kotsmisselijk ;)

Word vervolgd...