Eind vorig jaar heeft vaders tijdelijk in een verpleeghuis gezeten omdat moeders geopereerd moest worden.
Moeders was daarna weer vrij vlot op de been en heeft vaders daar elke dag bezocht.
Deze bezoekjes hebben haar ernstig aan t twijfelen gebracht.
Kijk.. in een verpleeghuis verzorgen ze vaders niet zoals hij thuis door moeders word verzorgt.
Thuis gaat hij elke dag onder de douche en krijgt hij elke dag schone kleding aan omdat hij dusdanig knoeit met van alles dat dat nodig is. Als nagels vies en/of lang zijn worden die geknipt, als oren, ogen en weet ik wat nog meer vies zijn dan word dat schoonmaakt.
In het verpleeghuis was dat niet altijd zo.
Het kwam regelmatig voor (bijna elke dag) dat vaders er smoezelig uit zag, dat hij een vieze bevlekte trui aan had of dat er nog slaap in z'n ogen zat. Ik begrijp ook wel dat het onmogelijk is om alle bewoners elke dag onder de douche te zetten en zo, maar een beetje meer persoonlijke verzorging zou geen kwaad kunnen.
Het is zelfs een keer voor gekomen dat ik 's ochtends rond een uurtje of 11 kwam en dat vaders nog in bed lag, de arme man. Volgens het personeel was er iets tussen door gekomen (overmacht) en konden zij vaders niet eerder uit bed halen. Met 2 man sterk werd hij snel gewassen (lees washandje over zijn gezicht halen) en aangekleed.
Het is duidelijk dat er een drastisch tekort is aan goed opgeleid verzorgend personeel in de zorg.
Moeders twijfelt nu of zij wel het goede verpleeghuis heeft uitgezocht.
Als ik naar het verpleeghuis waar m'n schoonmoeder (ook Alzheimer) zit kijk dan is het daar niet heel veel anders.
Schoonmoeders ziet er ook regelmatig smoezelig uit en met vlekken op haar kleding. Maar ja het onmogelijk om bij elke vlek iets anders aan te trekken.
Als ik eerlijk ben dan vind t huis waar vaders eventueel komt te wonen een mooi modern verpleeghuis, maar de gesloten afdeling vind ik helemaal niets. Er zijn weinig ramen dus ook weinig daglicht. Bij de huiskamers is er een klein afgezet terras waar de bewoners kunnen zitten als t mooi weer is. Als we een kopje koffie willen drinken dan moeten we de afdeling af. Het restaurant bevind zich elders in het gebouw. Vaders zou daar niet alleen heen kunnen.
Het verpleeghuis van schoonmoeders is sterk verouderd maar daar zijn de afdelingen overdag open, kunnen de bewoners (bijna) vrij rondlopen door t hele gebouw. Er zijn heel veel ramen en er is volop daglicht. Ook er is een binnentuin waar je heerlijk op t terras kunt zitten.Als het mooi weer is staan er her en der deuren open die toegang geven tot de tuin. Het restaurant is toegankelijk voor iedereen, de bewoners die daar gaan zitten krijgen altijd wat te drinken aangeboden. Als via de hoofdingang binnenkomt dan struikel je bijna over de bewoners en dat maakt dat het daar gezelliger oogt. Het enige nadeel is dat we schoonmoeders vaak moeten zoeken omdat zij dan aan de wandel is :) Zijn nu wel aan het verbouwen in het verpleeghuis van schoonmoeders en 1 van afdelingen die inmiddels klaar zit er prachtig uit. Mooi opgeknapt.
Binnenkort neem ik moeders mee naar het verpleeghuis van schoonmoeders dan kan zij daar rond kijken. Moeders weet ongeveer wel hoe het eruit ziet omdat vaders daar zo'n 1,5 jaar op de dagbehandeling heeft gezeten. Maar dat is al weer even geleden. En we zullen ook andere verpleegtehuizen in de buurt gaan bezoeken.
Als het aan mij zou liggen dan gaat vaders te zijner tijd naar het verpleeghuis waar schoonmoeders zit maar niet omdat de zorg daar beter is maar omdat ik het daar het prettigst vind voor hen. Misschien kan ik moeders overtuigen om dat te doen.... te zijner tijd...
Ik heb wel tegen moeders gezegd dat het nergens "beter" is of zal zijn maar rond kijken kan geen kwaad. Het is al erg genoeg dat zij hierdoor aan t twijfelen is gebracht.
En we moeten niet al te lang wachten want vaders gaat op het moment best snel achteruit.
Dat is weer stof voor een volgend blog.
Sterkte met het kiezen van een goed verpleegtehuis.....
BeantwoordenVerwijderenRolanda
dank je wel...dachten dat we al een goede keuze hadden gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenEn moeilijk dat 't is hè .... ik weet 't ook nog altijd niet .... Allerliefst zou ik mijn vader thuis laten omringd door goede zorg .... Utopia? Ben bang van wel ;-)
BeantwoordenVerwijderenverschrikkelijk... thuis is op een gegeven moment niet meer te doen. Mijn vader is nu 3 dgn in de week naar de dagopvang, zodat mijn moeder het langer kan volhouden om voor hem te zorgen. Maar er komt een keer dat het gewoon niet meer te doen is thuis... helaas
BeantwoordenVerwijderenpittige keuzes zijn en blijven het.. je kent mijn keuze!
BeantwoordenVerwijderenBen ik ook bang voor ....
BeantwoordenVerwijderenOh, wat ben ik toch blij dat mijn moeder nog thuis kan worden (zolang mijn vader het aan kan) Maar de keuzes blijven zo moeilijk en je blijft je steeds afvragen of het de juiste keuze geweest is. Wij (mijn zus en ik) hebben om mijn vader te ontlasten (toen hij een TIA kreeg) er voor gezorgd dat mijn moeder in de dagopvang kwam. (tegen mijn vaders wens in) Zwaar, maar de beste keuze die we tot nu toe konden maken. Wat zullen er nog veel volgen. Jullie sterkte met alles. Blijf jullie blogs en tweets volgen! Denk om jullie zelf (heeeel belangrijk!) Liefs, Heidi (hadeoo)
BeantwoordenVerwijderenSoms moet je je vader helpen met keuzes maken, dat heb ik ook voor en met mn moeders gedaan. Of ze het nou wel of niet mee eens zijn soms kan t niet anders. En dan moet je ze een duwtje in de goede richting geven. Dagopvang is fantastisch voor diegene die thuis zorgen, even een dagje op adem komen.
BeantwoordenVerwijderen