Al veel geregeld!

Einde van vorige week belde mijn moeder op. Er was iemand van de buurthulp geweest om voor te doen hoe je de Uritip moet aanbrengen. En er was gelijk een afspraak gemaakt om te komen helpen met douchen.

Een dag later belde moeders weer... Het aanbrengen van de Uritip was makkelijker dan het verwijderen.
's Nachts was het moeilijk geweest om aan mijn vader uit te leggen dat hij gewoon kon gaan plassen zonder op te staan. Hij is dan zo slaperig en warrig. Het duurde zeker 15 min voordat hij daadwerkelijk ging plassen. Maar goed ze hoefde er niet uit en dat scheelde al veel.

Van de week is voor het eerst de douchehulp op gang gekomen voor 3 maal in de week. De dame die is geweest was heel aardig :) Gelukkig is mijn vader wat dat betreft makkelijk, het maakt hem niets uit.

Zoals ik vorige keer schreef zou ik het verpleeghuis bellen en dat heb ik gedaan.
Als we een precieze datum weten van de operatie dan kunnen we een langere logeerplek krijgen voor vaders.
Ik vond het zo vreemd dat hij maar 2 weken kon komen logeren.
Hij kan zelfs 3 maanden daar verblijven maar dat wil mijn moeder niet.

Gisteren kreeg mijn moeder te horen dat zij 26 november geopereerd kan worden. Zij heeft toen gelijk het verpleeghuis gebeld. Mijn vader kan vanaf die periode 4 weken logeren in het verpleeghuis. Langer krijg ik niet voor elkaar bij mijn moeder, die denkt dat ze redelijk snel hersteld zal zijn.. maar ik denk dat zij van een koude kermis thuis komt.

Mijn moeder durf het niet aan mijn vader te vertellen dat hij gaat logeren in november. Ze voelt zich er zo naar bij, het voelt als verraad. Hij begrijpt niet dat hij niet thuis kan blijven en dat mijn moeder na de operatie niet voor hem kan zorgen.

Nu nog huishoudelijke hulp regelen. Maar dat heeft nog geen haast. We moeten de hulp langzaam opbouwen, zodat zowel mijn moeder als mijn vader er aan kunnen wennen.
En als ze gewend zijn dan is het makkelijker om met huishoudelijk hulp te beginnen.

Al met al is er al veel geregeld en dat scheelt een hoop kopzorgen.

Voetbal

Ik weet niet precies hoe het komt maar ik geef totaal niets met voetballen. Misschien heb ik het van huis uit meegekregen.

Als ik dan nu om me heen kijk vind ik verbazend hoeveel voetballoten (voetbalmalloten) er zijn.
Velen spelen daar lekker op in... beesies, gogo's, bavariajurkjes, vuvuzela's, pletterpetten noem maar op.
Alles kleurt oranje en je word voor gek verklaard als je daar niet aan mee doet.
Kinderen worden ook de oranjegekte in getrokken, je moet iets van oranje bij je hebben op school anders hoor je er niet bij.

Eigenlijk vind ik belachelijk, deze Oranje-histerie.

Mensen vinden het vreemd dat ik niet naar het voetballen kijk. En helemaal nu dat oranje in de finale staat.
Ik vind voetballen niet leuk, KLAAR!
Heb er de lol nog nooit van ingezien, mannen die een beetje dom achter een bal aan hollen, nee niets voor mij.
Ik vind voetballers maar over het paard getilden arrogante teveel verdiende gasten.

Ik kan hier nog verder over door gaan, maar dat vind ik zonde van mijn tijd!